loading...

شَهر نوشت های محمد صالح زاده رشتی نژاد

روزنامه نگار - پژوهشگر مسایل شهری

بازدید : 0
جمعه 18 بهمن 1403 زمان : 6:56
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5

شَهر نوشت های محمد صالح زاده رشتی نژاد

احداث روگذرها؛ هزینه تراشی و باری مضاعف بر دوش شهر و شهروندان!

با گذشت بیش از یک دهه از احداث روگذر باستانی شعار بر روی میدان‌های شهید قلی پور و صابرین در رشت، همچنان تقاضای استفاده خودروها از معبر همسطح قدیمی‌بیش از معبر طبقاتی ساخته شده این روگذر است. بررسی و مشاهدات میدانی در ساعات مختلف شبانه روز نشان میدهد: میزان تقاضای خودروها از روگذر باستانی شعار در مقایسه با معبر همسطح در ساعات پیک ترافیکی بسیار اندک است. این در صورتی است که احداث روگذرها توسط مدیریت شهری در این شهر برای حل معضل ترافیک و روان سازی گره‌های ترافیکی در شرایطی انجام میشود که به فاصله کمتر از یک دهه پس از بهره برداری این پل‌های بتنی نه تنها در درمان ترافیک رشت آنچنان موفق و تاثیرگذار نبوده، بلکه با آثار و پیامدهای سوء همراه بوده اند.

بااین‌حال مدیریت شهری علی‌رغم احداث چندین روگذر و زیرگذر در سطح شهر رشت و باوجود نمونه‌های ناموفق احداث این تقاطع‌های غیرهمسطح همچون؛ روگذر باستانی شعار، همچنان به احداث و ساخت این طرح‌های عمرانی در حل معضل ترافیک رشت تأکید داشته است. در طی بیش از یک سال اخیر؛ احداث ۸ تقاطع غیرهمسطح در دستور کار مدیریت شهری قرار گرفته و از این تعداد حدود ۵ تقاطع غیرهمسطح در ماه‌های واپسین سال جاری به زیر بار ترافیک رشت خواهند رفت؛ بنابراین می‌توان گفت: تفکر و نوع بینش اجرایی و عمرانی مدیریت شهری به نحوی است که برای حل درد کهنه این شهر احداث چنین طرح‌هایی را با هزینه بسیار بالا در شرایطی در دستور کار قرار می‌دهد که نمونه‌های مشابه این طرح‌ها در رشت به‌نوعی با شکست مواجه شده‌اند.

در بسیاری از موارد تجربه اجرای روگذرها و زیرگذرها نه‌تنها در رشت بلکه سایر نقاط کشور، به علت فقدان مطالعات عمیق و چندوجهی نشان می‌دهد: احداث چنین پل‌های بتنی در خوش‌بینانه‌ترین حالت، تنها گره ترافیکی را از محل فعلی به چندین صد متر بالاتر انتقال می‌دهد. با این تفاسیر باید از مدیریت شهری پرسیده شود؛ چرا همچنان نگاه و شیوه اجرایی مدیریت شهری در رشت برای حل معضل ترافیک، احداث این گونه روگذرهای بتنی و ۲ طبقه‌سازی معابر خودرویی بوده است و برای این پروژه‌های ناموفق هزینه کلانی را صرف می‌کند که این هزینه‌تراشی‌ها خود باری مضاعف بر دوش شهر و شهروندان خواهد بود.

عبور و مرور خودروها از روگذر بتنی باستانی شعار در ساعات پیک ترافیکی این محدوده از رشت گواهی بر این ادعاست؛ تقاطع غیرهمسطح باستانی شعار که توسط مدیریت شهری رشت برای روان‌سازی جریان ترافیک احداث شد، ناسازگار با اهداف در نظر گرفته شده این پروژه عمرانی در زمینه ۲ طبقه‌سازی معابر خودرویی رشت است. همان‌طور مشاهده می‌کنیم؛ در ساعات پیک ترافیکی آن محدوده از شهر رشت، میزان تقاضای خودروها از معبر قدیمی‌هم‌سطح در مقایسه با تقاضا از روگذر باستانی شعار اصلاً قابل‌قیاس نیست!

مراحل ساخت روگذر باستانی شعار در رشت بر روی تقاطع‌های قلی‌پور و صابرین به طول یک هزار و یک‌صد متر و عرض ۱۷ ونیم متر از آذرماه ۱۳۸۹ آغاز شد و در آذر ۱۳۹۲ افتتاح و به بهره‌برداری رسید. برای ساخت این تقاطع ۲۷۰ میلیارد ریال اعتبار هزینه شده که ۲۱۰ میلیارد ریال آن مربوط به اجرای پل و تأسیسات برقی و آسفالت معابر و حدود ۱۰ میلیارد ریال مربوط به تملک اراضی و همچنین ۵۰ میلیارد ریال برای جابه‌جایی تأسیسات نظیر گاز و برق بوده است که از محل تملک دارایی‌های سرمایه‌ای و اعتبارات داخلی شهرداری هزینه شده است.

این اعداد و ارقام در شرایطی صرف پروژه‌ای ترافیکی در این شهر شده که باگذشت بیش از یک دهه همچنان آن محدوده از شهر رشت در ساعات پیک ترافیکی با ازدحام و شلوغی و ترافیک خودرویی روبرو بوده است. نحوه چیدمان کاربری‌ها و توزیع فعالیت‌ها در سطح شهر، از عوامل تأثیرگذار بر الگوهای حمل‌ونقل شهری است. تولید سفرهای درون و برون‌شهری با متغیرهای اقتصادی، اجتماعی و تنوع کاربری‌ها رابطه مستقیم دارد. باتوجه‌به نقاط پر تردد در آن محدوده همچون؛ وجود کاربری‌های جذاب تجاری، شهرک گلسار و تراکم بیش از اندازه کاربری درمانی در خیابان نواب و همچنین معبر برون‌شهری از پیربازار به غرب گیلان، باعث شده که معبر قدیمی‌هم‌سطح به نسبت روگذر باستانی شعار که در آن دوره هزینه گزافی را به شهر وارد کرد، در تولید سفر بسیار بیشتر دخیل باشد و این در تقاضای خودروهایی که از معبر هم‌سطح استفاده می‌کنند، کاملاً مشهود است.

نویسنده: محمد صالحزاده (روزنامه نگار - کارشناس ارشد شهرسازی)

انتشار در وبلاگ شخصی در تاریخ 18 بهمن 1403

بازدید : 4
پنجشنبه 10 بهمن 1403 زمان : 4:22
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5

شَهر نوشت های محمد صالح زاده رشتی نژاد

شیو‌ه‌های اقتدارگرایانه، بحران می‌آفریند!

شَهر نوشت های محمد صالح زاده رشتی نژاد

در هفته‌های اخیر؛ انتشار آماری از میزان غلظت آلودگی هوا و افزایش میانگین غلظت NO2 در گیلان به میزان ۴۵ میکروگرم بر مترمکعب که بالاتر از استان صنعتی اصفهان بوده، نگرانی‌های زیادی را در استان گیلان به همراه داشته است.

ازاین‌رو عواملی مانند افزایش ترافیک، رشد جمعیت و تغییرات غیرمجاز کاربری زمین، مهاجرت‌های برون‌استانی، توسعه بی‌ضابطه شهرها و مراکز صنعتی در افزایش میزان غلظت آلودگی هوا اثرگذار بوده است. از طرف دیگر سال‌هاست انواع سرطان‌ها، بیماری‌های قلبی عروقی و تروما از عمده دلایل تهدیدکننده سلامتی در استان گیلان شمرده می‌شود.

در سال‌های اخیر؛ معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی گیلان حدود ۴۸ تا ۵۰ درصد مرگ‌ومیر استان گیلان را ناشی از بیماری‌های قلبی عروقی عنوان کرد. گیلان بدترین وضعیت چاقی در همه گروه‌های سنی در کشور را داراست.

طبق گفته رئیس مرکز تحقیقات بیماری‌های گوارش و کبد، متأسفانه گیلان جزو استان‌های اول در چاقی بوده و ۷۰ درصد مردم گیلان چاق هستند و بالای ۴۰ درصد کبد چرب دارند. با این تفاسیر سازمان‌های اجرایی و دولتی و عمومی‌با همکاری سازمان‌های مردم‌نهاد در حوزه برنامه‌ریزی شهری و منطقه‌ای و آمایش سرزمین، بایستی با تغییر رویکرد برای اصلاح نوسانات موجود تمهیداتی بیندیشند.

رشت به‌عنوان مرکز استان گیلان، پرجمعیت‌ترین شهر شمال کشور و پرجمعیت‌ترین سکونتگاه سواحل جنوبی کاسپین، روزانه شاهد تردد زیادی از سراسر استان بوده، جمعیت ثابت این شهر بیش از ۷۰۰ هزار نفر و جمعیت شناور ثابت روزانه‌اش به بیش از یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر می‌رسد.

با توجه‌ به کارکرد گردشگرپذیری استان گیلان در ماه‌های گردشگری و تعطیلات مناسبتی، این جمعیت در رشت به بیش از ۲ میلیون نفر نیز خواهد رسید. وضعیت حمل‌ونقل عمومی‌شهر رشت روایتگر مسیر توسعه‌ای چشمگیری نبوده و این شهر همچنان در نبود سیستم بی آر. تی، مترو، مونوریل، تراموا با اتوبوس‌هایی فرسوده به کار خود ادامه می‌دهد.

هرچند گهگاه سیستم اتوبوسرانی در شهرداری رشت دست به بازسازی و نوسازی ناوگان عمومی‌حمل‌ونقل زده است، اما همچنان وضعیت مُبهم توسعه حمل‌ونقل عمومی‌در این شهر با عدم برنامه‌ریزی و مدیریتی صحیح به استفاده بیش از حد وسایل نقلیه شخصی و توسعه مسیرهای سواره منجر شده است.

طبق تئوری مطرح از دانشگاه برکلی که توسط پروفسور رابرت سرورو، سیاست‌گذار و برنامه‌ریز حمل‌ونقل پایدار عنوان شد؛ مسیر سواره بیشتر، یعنی تقاضای سفر بیشتر. یعنی هرچقدر ما در شهرها مسیر سواره را افزایش می‌دهیم، در حقیقت داریم به تقاضای سفر بیشتر دامن می‌زنیم.

بنابراین وقتی مدام مسیر سواره ایجاد می‌کنیم، به تقاضای سفر با خودرو دامن می‌زنیم، نتیجه این امر می‌شود: ترافیک و آلودگی در کلان‌شهرها و شهرهای ما. امروزه در بسیاری از کلان‌شهرهای متراکم کشور شاخص‌های آلودگی خارج از استانداری را مشاهده می‌کنیم که در شرایط طبیعی شهرها باید خالی از جمعیت و در واقع تعطیل شوند.

در دهه گذشته شهر رشت طبق سناریوی بازآفرینی شهری دستخوش تغییراتی شد، همگام با این پروژه سیستم حمل‌ونقل عمومی‌شهر با ایجاد بی‌آرتی (خط ویژه) رونق یافت؛ اما به فاصله کوتاهی پس از تغییر در مدیریت شهری این خط برچیده شد. در کمتر از ۲ سال اخیر مدیریت شهری در رشت یک‌مرتبه با طرح‌های سخت‌افزاری – عمرانی و با تغییر در سناریوی ایجاد شده در برنامه‌ریزی این شهر فرایند عملیات اجرایی روگذرهای بتنی را آغاز کرده و به‌صورت هم‌زمان پل‌های بتنی ماشین‌رو را به سیستم حمل‌ونقل درون‌شهری این شهر اضافه می‌کند.

شهردار جوان رشت با اجرای تقاطع‌های غیرهمسطح و هم‌سطح در ۵ نقطه مکانی رشت تصمیم گرفته تا توسعه مسیرهای سواره را در حل معضل ترافیکی شهر به دست آزمون‌وخطا بسپارد. وی احداث این پل‌های بتنی در رشت را همچون مُسکنی در روان‌سازی معضل ترافیکی این شهر عنوان می‌کند.

اما سؤال اینجاست؛ در شرایط کنونی با هزینه بسیار بالای احداث این تقاطع‌های هم‌سطح و غیرهمسطح، آیا فقط نگاه مُسکن بودن روگذرها در ترافیک شهر رشت که درد کهنه این شهر در مرکز استان بوده، کافی است؟! در کجای دنیا چنین نگاه سطحی که عاری از برنامه‌ریزی‌های کوتاه‌مدت، میان‌مدت برای رسیدن به اهداف بلندمدت بوده را اعمال می‌کنند که مدیریت شهری رشت همچنان به این رویکرد اهتمام می‌ورزد.

هشدار برای ایران ۴۶؛ عنوان نشستی تخصصی و عمومی‌با رویکرد حمل‌ونقل شهری به سمت پایداری بود که در هفته گذشته توسط انجمن‌های مردم‌نهاد با سخنرانی اساتید مطرح حوزه حمل‌ونقل و ترافیک در کلان‌شهر رشت برگزار شد.

در این نشست تخصصی به مسئله ترافیک شهری رشت و ارزیابی رویکردها و راه‌حل‌های مدیریت شهری پرداخته شد. این نشست تخصصی با موضوع ترافیک رشت و احداث هم‌زمان روگذرهای بتنی در شرایطی برگزار گردید که حضور شهردار رشت و سایر کلان‌شهرهای استان در این برهه زمانی بسیار حایز اهمیت بود.

البته به دلیل مغایرت هفته رشت و برگزاری نشست شهرداران و رؤسای کلان‌شهرهای کشور در مرکز استان گیلان با این نشست تخصصی دلیلی بر عدم حضور برخی از شهرداران شهرهای استان گیلان بوده است. موضوع ازاین‌جهت قابل‌بررسی بوده که به فاصله‌ای اندک پس از برگزاری این نشست تخصصی و عمومی، رحیم شوقی؛ شهردار رشت که در طی نزدیک به ۲ سال به‌صورت هم‌زمان احداث روگذرهای بتنی را در دستور کار مدیریت شهری قرار داده، ویدئوهایی از برخی روگذرهای آماده بهره‌برداری منتشر می‌کند، و در آن نوید می‌دهد که در روزهای آتی شاهد افتتاح این روگذرها خواهیم بود.

مدیریت شهری در رشت نه‌تنها به هشدارها برای رشت گوش فرا نداده، بلکه به شیوهای اقتدارگرایانه و از “بالا”، با نادیده‌گرفتن نگاه برنامه‌ریزی مشارکتی – مردم‌سالارانه از “پایین” با نگاهی آنی و زودگذر در مسائل توسعه شهری پیش می‌رود.

برنامه‌ریزی، گرایش انسان به آینده، حل مشکلات در آینده، آینده‌بینی و امید به آینده است (فالودی،۱۹۷۰). موضوع آینده و شناخت بلندمدت آن در برنامه‌ریزی از اهمیت فراوانی برخوردار است که مدت زیادی مورد غفلت برنامه‌ریزان به‌ویژه دانشگاهیان بوده است (مایر، ۲۰۰۰).

بحران‌ها و مشکلات کنونی، موجه‌ترین دلیل برای ناکارآمدی برنامه‌ریزی سنتی و بازاندیشی در خصوص روش‌های ترسیم آینده است. بایستی قبول کرد که نتیجه قهری و اقدامات ضربتی و مخرب در شهرهای ما به دلیل نپرداختن روش‌های هوشمند به مشکلات شهری بوده است. امروزه همه اینها در کشاکش نبود استراتژی و طرح مسئله و موشکافی جز به جز در ابعاد اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، زیست‌محیطی و فنی باعث شده مشکلات شهری به‌مثابه بحران بروز کنند.

نویسنده: محمد صالحزاده (کارشناس ارشد شهرسازی)

منبع: پایگاه خبری و تحلیلی مرور گیلان

انتشار در تاریخ در ۲۴ دی ۱۴۰۳

تعداد صفحات : -1

آمار سایت
  • کل مطالب : 0
  • کل نظرات : 0
  • افراد آنلاین : 1
  • تعداد اعضا : 0
  • بازدید امروز : 1
  • بازدید کننده امروز : 1
  • باردید دیروز : 0
  • بازدید کننده دیروز : 0
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 1
  • بازدید ماه : 68
  • بازدید سال : 68
  • بازدید کلی : 111
  • کدهای اختصاصی